Metoda leczenia zaburzeń powięziowych. Powstała na początku lat 90-tych XX wieku, a jej twórcą jest osteopata dr Stephen Philip Typaldos. Metoda FDM bazuje na założeniu, że odkształcenia (dystorsje) powięzi są główną przyczyną zaburzeń funkcji narządu ruchu. Kluczowym elementem diagnostycznym jest język ciała wyrażany przez sześć odkształceń powięziowych. Metodę FDM cechuje wysoka efektywność w leczeniu takich urazów jak m.in. skręcenia, zwichnięcia, naderwania mięśni. Znajduje ona zastosowanie w urazach sportowych oraz innych dolegliwościach ortopedycznych.